مدینه معاجز الائمه الاثنی عشر

مَدینةُ مَعاجز الأئمة الاثنی عَشَر وَ دَلائلُ الحُجَج عَلَی البَشَر یا معاجز اهل البیت مشهور به مَدینَةُ الْمَعاجِز (متوفای ۱۱۰۷ق) اثر عالم شیعه سید هاشم بحرانی که درباره معجزات ائمه دوازده گانه شیعه و به زبان عربی نگارش یافته است. بحرانی این کتاب را در دوازده فصل آورده که در هر بخش، معجزات هر امام را تحت موضوعات مختلف می‌آورد.

درباره مؤلف

سید هاشم توبَلانی بحرانی مشهور به علامه بحرانی فقیه، محدث و مفسر شیعه در قرن یازدهم و اوایل قرن دوازدهم هجری قمری و اهل بحرین است. او مرجعیت دینی و اجتماعی اهالی بحرین را برعهده داشت. کتاب تفسیری البرهان فی تفسیر القرآن از اوست. شیخ حر عاملی صاحب کتاب وسائل الشیعه شاگرد اوست. بحرانی در ۱۱۰۷ یا ۱۱۰۹ق وفات یافت و پیکرش در شهر توبَلی، در گورستان مشهور ماتینی، به خاک سپرده شد.

معرفی

آقابزرگ تهرانی در الذریعة از این کتاب با دو عنوان «‌مَدینَةُ المُعْجِزات فِی النّص عَلَی الاَئمّة الهُداة» یا «مَدینَةُ مَعاجِز الأئمّة الاثْنی عَشَر و دَلائل الحُجَج عَلَی البَشَر» یاد می‌کند اما آنچه امروزه شهرت دارد، عنوان «‌مدینة المعاجز» است. این کتاب دارای دوازده باب، به عدد امامان دوازده‌گانه شیعه است که ذیل هر باب، مؤلف به نقل معجزات یکی از ائمه(ع) پرداخته است.

روش تألیف

مولف در این کتاب طی ابوابی جداگانه به بیان معجزات امامان معصوم (ع) پرداخته و درباره معجزات ایشان حدود ۲۶۰۰ معجزه را ذکر می‌کند و در ذیل برخی معجزات به نقل روایات متعددی از منابع و مصادر معتبر مورد قبول شیعه و سنی می‌پردازد. علامه بحرانی در آغاز کتاب به حدود صد اثر از آثاری که درباره موضوع امامت تا زمان وی نگارش یافته اشاره می‌کند.